De Januari-vloed van 1916 was een van de ergste overstromingen in de geschiedenis van Nederland. Het werd veroorzaakt door een combinatie van zware regenval, smeltende sneeuw en stormvloeden. Het gedicht "Januari-vloed 1916" is geschreven door M. van der Staal en beschrijft de verwoesting en het verdriet dat de overstroming met zich meebracht.
Het gedicht begint met de regels:
"De lage landen van ons Holland
Zijn bij de zee steeds in gevaar;
Maar nooit werd zóó de nood aan 't rollen,
Als in het jaar van zestien jaar."

Van der Staal beschrijft vervolgens hoe de dijken breken en het water het land overspoelt. Mensen vluchten naar hoger gelegen gebieden, terwijl hun huizen en vee worden verwoest.
Het gedicht eindigt met de regels:
"En als het water straks zal wijken,
Dan keert het volkje tot zijn erf,
Maar ach! hoeveel heeft het te lijden,
Van al wat hen verlaten erf!"
Het gedicht is een indringende herinnering aan de rampzalige gebeurtenissen van de Januari-vloed van 1916 en de verwoestende impact die deze had op de mensen en het landschap van Nederland.

.