IN MEMORIAM
Op 26 augustus 1998 overleed, nog vrij onverwacht, Johannes Rosenbrand, in de leeftijd van 81 jaar. Een man, die gedurende zijn leven in zijn woonplaats en in de regio daar omheen, door zijn vroegere beroepsbezigheden als aannemer, maar eerder nog door zijn activiteiten op diverse terreinen, een zekere bekendheid genoot.
Die activiteiten betroffen o.m. onze Heemkunde- vereniging, tot welker stichting hij één der initiatiefnemers en in 1984 één der medeoprichters was.
Vanaf het begin vervulde hij in het bestuur var. onze vereniging de functie van secretaris, tot lichaamsgebreken hem noopten die functie neer te leggen, maar hij bleef tot het einde toe bestuurslid. Maar meer dan een administratieve man was hij een doener. Dat bleek bijvoorbeeld in de eerste maanden van 1945. Het dak van de Ned. Herv. Kerk aan de Hoofdstraat: in Capelle werd door granaten getroffen. Eén der granaten sloeg door het dak maar ontplofte niet. Rosenbrand ging de kerk binnen, liep met de granaat in zijn handen naar buiten en demonteerde de granaat. Zo kon het kerkgebouw weer gebruikt worden.
Johan Rosenbrand was een gemeenschapsman, die zich als voorzitter van de oudercommissie van de openbare school inzette voor hot onderwijs. Hij wasook een verzamelaar van munten en postzegels en uiteraard was hij lid van de daarop betrekking hebbende verenigingen. Als genealoog stelde hij een stamboom samen van de familie Rosenbrand. Geboren en getogen in Capelle, waar hij - behoudens enkele jaren verblijf elders - zijn gehele leven aan de Waspiksedijk gewoond heeft, had z’n dorp zijn genegenheid en richtte zijn belangstelling zich ook op het verleden van Capelle. Mede daardoor had de Heemkundevereniging zijn grote liefde. Met groot enthousiasme en energiek heeft hi} zich steeds voor onze vereniging ingezet . Met name heeft hij zich dienstbaar gemaakt, voor de verbouw van een aangekocht voormalig elektriciteitsgebouwtje tot ons huidige verenigingsgebouw "Ons Huis". Dat was immers zijn metier! Voor al hetgeen hij voor de Heemkundevereniging heeft betekend zijn bestuur en leden hem grote dank verschuldigd.
Zijn nagedachtenis zal bij ons in dankbare herinnering blijven.
De voorzitter,
M. van Prooijen
