Tegenwoordig hoort en leest men nogal eens over ‘bedreigde diersoorten’. Ik moet dan onwillekeurig denken aan het Sprangse kikvorsenwieltje. Nooit van gehoord? Toch heeft het inderdaad bestaan! Waar? Wanneer men, zo'n zeventig jaar geleden, het pad volgde naast het kerkhof aan de Tilburgseweg, dan kwam men op de, tegenwoordig verharde weg, de ‘Eikendijk’. Aan het einde van dit pad bevond zich het kikvorsenwieltje aan de linkerzijde. Stelt U zich het niet voor als een fraaie verzorgde poel, want niets was minder waar. Bij een lage waterstand zal er wellicht maar een behoorlijke plas water in gestaan hebben. Het groeide n.l. steeds verder dicht met graszoden. Toch hoorden we, als we achter ons huis, nabij de Ned. Herv. Kerk, zaten, het vrolijk gekwaak van de kikkers. Ik weet nog, als ze luidruchtig waren dat er een weersvoorspelling aan toegedicht werd. Als ik het me goed herinner betekende het ‘mooi weer’. Dikwijls maakten we een wandeling naar het kikvorsenwieltje en we gingen dan langs het Oosteinde terug. En dat deden velen. Al verminderde zulks van lieverlede tot het wieltje helemaal verdwenen was, toch bleef in de volksmond die plaatsaanduiding nog jaren bestaan
