7.De dreigende doorbraak in de Winterdijk tussen Labbegat en Waalwijk
We schreven er reeds over. Daar, waar de verkeersweg Sprang-Capelle-WaaIwijk, duidelijker gezegd Labbegat-Waalwijk, niet verder over de Winterdijk loopt, maar naast de dijk nederwaarts afbuigt en verder langs de voet van de dijk naar Waalwijk leidt, juist ten oosten van café-restaurant Van Heumen, op het grondgebied van Waalwijk, was een gevaarlijke plek in de dijk ontstaan. Het water stond 's morgens tot aan de kruin van de dijk. Op verscheidene plaatsen sijpelde het water door de dijk heen en door de enorme windkracht sloegen de golven over de dijk heen. 's Morgens om 08.00 uur had burgemeester J. Teyssen van Waalwijk reeds om militaire bijstand verzocht van stoottroepen en de genie van het Bossche garnizoen.
Het water beukt tegen de Winterdijk ten oosten van café-restaurant Van Heumen, juist op het grondgebied van Waalwijk. Honderden hebben hier op zondag, 2 februari 1953 en de hele daaropvolgende nacht met zandzakken gezwoegd.
De meeste militairen waren met verlof, maar keerden snel naar hun onderdeel terug toen het bevel door de militaire staf werd gegeven. De militairen hebben de dijk met zandzakken versterkt en hoewel 's middags een dijkdoorbraak dreigde, kon het gevaar bedwongen worden. ’s -Zondags-avonds tussen 21.00 en 23.00 uur werd de situatie opnieuw kritiek. Het water was toen tot een toppunt gestegen. Maar dankzij de van overal aangevoerde lichtaggregaten kon ’s avonds worden doorgewerkt.
Militairen uit de garnizoenen Den Bosch en Oir- schot, samen met talrijke met vrachtauto's aangevoerde burger-vrijwilligers, wisten de dijk te behouden. Een dijkdoorbraak aldaar zou niet alleen vóór Waalwijk, maar ook voor Sprang-Capelle zeer kwalijke gevolgen gehad hebben.