BIJ DE NAAM EN DE VOORPLAAT VAN ONS ORGAAN
M. van Prooijen, voorzitter
Toen het bestuur besloten had, dat onze heemkundevereniging een eigen periodiek zou gaan uitgeven,
kwam de vraag naar voren welke naam het blad zou moeten dragen.
Geen eenvoudige zaak; ook de leden dienen daarbij te worden betrokken, zo meende het bestuur.
Daarom werd een prijsvraag daartoe onder de leden uitgeschreven. De inmiddels samengestelde redactieraad zou als jury fungeren.
Een zestal inzendingen met in totaal 13 namen werd ontvangen; de jury bekroonde de zich daaronder bevindende naam ‘Het Bruggetje’, ingezonden door de heer J.P. van der Schans alhier.
De jury kwam tot haar beslissing omdat deze naam - thans de door overlevering aangehouden niet-officiële aanduiding van het kruispunt Julianalaan-Loonsestraat-Raadhuisstraat-Heistraat - herinnert aan het verleden toen er aldaar een bruggetje was over de turfvaart als verbinding tussen Vrijhoeve-Capelle en Capelle, maar vooral omdat ons verenigingsorgaan ook symbolisch een brug slaat tussen onze leden uit geheel Sprang-Capelle, tussen het heden en het verleden.
Een brug tussen enerzijds onze leden en anderzijds de kennis van zeden en gebruiken, werktuigen en gebruiksvoorwerpen uit het verleden, dialecten en klederdrachten, bestaansmiddelen en religie, leefwijzen en woonvormen, geslachts- en veldnamen, kortom de kennis van de eigen plaats en streek, zoals die beide vanuit het verleden gestalte in het heden hebben verkregen.
Zo zal ons verenigingsorgaan meerdere ‘bruggetjes’ vormen naar diverse ‘ken-aspecten’ van het verleden.
Wel vond de jury, dat de naam niet gerelateerd moet worden aan de huidige aanduiding van bedoeld kruispunt, maar dat juist de symbolische betekenis van doorslaggevende aard is voor de naam van ons periodiek.
Bovendien - zo oordeelde de jury - zal met name een heemkundevereniging zich moeten voegen naar het spraakgebruik, het taaleigene, van de plaatselijke bevolking. De autochtone
bevolking zegt ‘bruggeske’ en niet ‘bruggetje’. Daarom is gekozen voor de naam ‘Bruggeske’ zonder het lidwoord ‘het’ of ‘t’. Dit laatste mede om geen relatie te leggen met bedoeld kruispunt, dat in de volksmond 't’ Bruggeske’ wordt genoemd, maar veel meer omdat de naam ‘Bruggeske’ als eigennaam wordt gebruikt en niet als soortnaam ter aanduiding van een object. Men bezigt immers ook de namen ‘Brabants Dagblad’, ‘School met de Bijbel’ enz.
Het bestuur heeft zich daarbij aangesloten.
Ons verenigingsorgaan zal dus heten ‘BRUGGESKE’.
En dan de voorplaat.
Het bestuur heeft de heer W.A. Timmermans alhier verzocht enkele schetsjes te ontwerpen en daarin symbolisch de naam en de functie van ons orgaan te verwerken.
Het is de vrijheid van de kunstenaar om daartoe zaken bij elkaar te brengen, die ogenschijnlijk niet bij elkaar passen, maar die de beschouwer wel aan het denken brengen.
Wij, redactie en bestuur, menen, dat de heer Timmermans met de voorplaat, waarop onze keuze viel, in zijn opdracht is geslaagd.
Onze keuze viel op een bruggetje met daarachter opengaande vensters. Door die vensters ziet men, in de verte, tegen de horizon afgetekend, de silhouetten van de kerk te Capelle, van Huize ‘Zuidewijn’ en van toren en kerk te Sprang, symboliserend het verleden, dat zo ver achter ons ligt en waarvan nog vaag de contouren zichtbaar zijn tegen de einder van ons weten en kennen. Een verleden, waarvan we zo graag meer willen weten. Voor wie over het bruggetje gaat ontsluiten zich de vensters, zijn blik wordt verruimd en scherper en duidelijker tekent het verleden zich voor hem af.
Dat wil ook ons ‘Bruggeske’ bieden aan ieder die er gebruik van maakt:
