DE "VILLA" EN HAAR STICHTERS
Mevr. E.C. Maris-Kerst
Een verhaal over een huis in Capelle en wel een speciaal huis; de villa van de vroegere burgemeester G. Vermeulen Wzn, thans plaatselijk gemerkt Nieuwevaart 1, 3 en 5.
Deze zogenaamde burgemeesterswoning is een voorbeeld van 19e -eeuwse stijl (neo barok). Het is jammer, dat de architect onbekend is.
In de veertiger jaren van de 19e eeuw werd Gerrit Vermeulen Wzn in Capelle geboren en wel op 30 augustus 1844. Zijn toekomstige vrouw Cornelia Adriana Vermeulen (een achternicht) zag het levenslicht op 26 december 1841, eveneens te Capelle. Gerrit Vermeulen is met haar getrouwd op 2 juni 1864. De heer Vermeulen beoefende het beroep van bouwman (landbouwer) en bierbrouwer.
Het verhaal gaat, dat "mejuffrouw" Vermeulen het mooiste huis wilde laten bouwen van 's Grevelduin-Capelle. Zij is daarvoor op onderzoek uitgegaan en heeft overal in het land rondgekeken. Waar "mejuffrouw" dit voorbeeld heeft gevonden is onbekend, maar men denkt aan één van de mooie buitenhuizen aan de Vecht.
De eerste steen werd gelegd door "mejuffrouw" Vermeulen op 30 mei 1879. De villa is gebouwd op een stuk grond,dat noordelijk begrensd wordt door de Heistraat en op de Heistraat in oostelijke richting doorliep tot waar de Burgemeester Vermeulenstraat uitkomt.
De burgemeesterswoning omstreeks 1900.
De tuin rondom het huis was prachtig aangelegd, min of meer Engelse stijl met een grote vijver en een groot rond ijzeren theehuis.
In 1880 werd de nieuwe villa betrokken. Tot die tijd woonden zij op een boerderij, welke gelegen was op het perceel waarop thans het pand Nieuwe- vaart 15 staat.
De familie Vermeulen was zeer "gegoed", zoals men dat vroeger pleegde te noemen en te schrijven. Zij bezaten vele landerijen, huizen, venen enz. In de tachtiger jaren bestond er nog geen algemeen kiesrecht. Alleen de mannen, die kapitaalkrachtig waren, waren gerechtigd hun stem uit te brengen voor staat, provincie en gemeente.
De bouw van zo'n groot huis kon door deze familie gemakkelijk betaald worden. De bouwkosten van dit pand waren f. 36.000, —. Om een vergelijking te maken: voor dit bedrag konden in die tijd 60 arbeiderswoningen gebouwd worden. Een arbeiderswoning kostte in die tijd f. 600, —.
Laten we ons eens terugverplaatsen in die tijd, stel 1885, en dan eens aanbellen en binnen gaan kijken.
De grote zware eikenhouten voordeur wordt opengedaan en we bevinden ons in de grote hal. De vloer is van wit marmer. De muren zijn zeer hoog met een rijkelijk gedecoreerd wit plafond. Deze plafonds zijn in het gehele huis terug te vinden. Links en rechts en voor ons zijn grote brede deuren. In de hal ligt een mooi tapijt en er is een antiek staande klok alsmede een prachtige antieke kist.
Het ronde ijzeren theehuis.
We lopen rechtuit door de hal naar het trappenhuis, waarvan de vloer belegd is met zwart marmer. Een monumentale trap met op de pilaar aan het begin van de trap een bronzen vrouwenbeeld met een lantaarn in haar hand.
Via dit trappenhuis kun je ook buiten komen en wel op een overdekte waranda, begroeid met veel groen. Van die waranda af heb je een prachtig uitzicht op de met zorg aangelegde achtertuin.
Weer terug in het trappenhuis, slaan we vanuit de hal komend links af en passeren links een grote provisiekamer en rechts een tuinkamer. Daarachter bevindt zich de grote keuken met een trap naar de kelder, een kelder, die ook van buiten bereikt kan worden. In de kelder zijn grote bakken om winterprovisie te bewaren en speciale kasten om de wijn goed te kunnen laten rijpen.
Terug in de hal gaan we links naar het noordelijk gedeelte en rechts naar het zuidelijk gedeelte.
In de kamers ontbreekt het niet aan prachtig bewerkte schoorsteenmantels en vensterbanken van beige en zwart marmer. Door alle grote deuren te openen is het mogelijk van de benedenverdieping één grote (feest)zaal te maken.
De bovenverdieping is in dezelfde stijl, en om niet te vergeten de immens grote vliering.
De inrichting van het huis met zijn grote spiegels en goudkleurige meubels was zondermeer stijlvol (Napoleon III).
Uit het echtpaar Vermeulen zijn zeven kinderen geboren; vier jongens en drie meisjes, waarvan er twee zijn gestorven; De jongste dochter 6 maanden oud en een zoon op 30-jarige leeftijd.
Eén van de zonen, Machiel Lammert, geboren op 6 juli 1879 erfde later de villa.
Een blik op het interieur van één der kamers.
De ouders hadden zich als doel gesteld hun kinderen een goede opvoeding te geven.
De twee dochters vertoefden enige jaren bij de Hernhutters in Zeist om aldaar na de lagere school hun opvoeding te voltooien en goede manieren te leren. De zonen, vier in getal, kregen een opleiding op agrarisch gebied. Zij vertoefden o.a. in Dordrecht, Boskoop en Brussel.
Enige jaren vertoefde er een onderwijzer in huize Vermeulen; men duidde hem aan als "de gouverneur", om de jeugd te begeleiden.
De heer Vermeulen, die landbouwer en bierbrouwer was en bleef, overkwam in 1885 het volgende.
"Uit het verslag van de Openbare Vergadering van den Raad der gemeente Capelle, gehouden 30 april 1885 des namiddags 1 ure:
"1
"2. een missive van den hoer commissaris des Konings in Noord-Brabant dd.18 april 11. A.N°5, dat het Zijne Majesteit den Koning bij besluit van 11 April jl. n°l behaagd heeft tot Burgemeester dezer gemeente te benoemen den heer G. Vermeulen WZ. Aangenomen voor kennisgeving. Daarop wordt de vergadering voor eenige oogenblikken geschorst.
De zitting hervat zijnde is inmiddels de nieuwbenoemde Burgemeester de heer G. Vermeulen WZ voor het raadhuis aangekomen.
Burgemeester G. Vermeulen en zijn echtgenote mevrouw C.A. Vermeulen.
Nadat de heer G. Vermeulen WZ, die door de heren L. Vermeulen, W. Hagoorten den Secretaris is binnengeleid, zijne akte van eeds aflegging in handen van den Commissaris heeft vertoond, welke door den Secretaris wordt voorgelezen, wordt hij door den wethouder M. Heijmans welkom geheeten, die hem tevens het onderscheidingsteeken van den Burgemeester overhandigt en het voorzitterschap overdraagt.
De heer Vermeulen wordt verder door den Raadsleden en de Secretaris met zijne betrekking gelukgewenscht en aanvaart na eene hartelijke toespraak het voorzitterschap.
Nadat hij de vraag heeft gedaan of nog iemand iets in het midden heeft te brengen, spreekt de heer J. van den Hoek den nieuwbenoemde burgemeester nog eenige hartelijke woorden toe, waarna dezen de vergadering sluit."
"G. Vermeulen WZ Voorzitter""GötteSecretaris"
Burgemeester Vermeulen aanvaardde zijn ambt en bleef burgemeester tot 1915.Het burgemeesterschap was in die tijd minder omvangrijk dan heden ten dage. De jaarwedde voor deze burgemeester was in die tijd ±f.275, —. Het verhaal gaat, dat de burgemeester ’s morgens om 10 uur van zijn huis vertrok per koets richting raadhuis Capelle (± 2 km) en daarna eerst een kopje koffiedronk bij zijn schoonzus Verheijden, en vervolgens naar het raadhuis ging om ondermeer stukken te tekenen.
Burgemeester Vermeulen met fiets (links) aan de achterzijde van zijn huis. Daarna ging hij nog even bij schoonzus Verheijden een kopje koffie drinken en spoedde zich dan naar de burgemeesterswoning, waar hij om 12 uur op de noen weer arriveerde. Zijn beroep als landbouwer-bierbrouwer kon hij dan verder uitvoeren.
De jaarwedde van de gemeentesecretaris lag hoger, te weten f. 389,58. Deze verrichtte ook meer werkzaamheden dan de burgemeester.
Het familieleven van het burgemeestersgezin had ook zijn ups and downs. Binnen de muren wordt beleefd, waarvan men buiten de muren vaak geen weet heeft.
Ook hier geldt het gezegde: "als de muren spreken konden" . . .
Zoals reeds meegedeeld, de oudste zoon, Adriaan Machiel, geboren op 13 mei 1867, overleed op 17 mei 1897 op 30-jarige leeftijd en een dochter, de jongste, Wilhelmina Alida, geboren op 23 januari 1882, overleed ongeveer een half jaar oud op 18 juli 1882. De echtgenote van de burgemeester stierf op 15 juni 1908 op 67-jarige leeftijd. De oudste dochter van de burgemeester trouwde met de gemeentesecretaris Aalfs en vertrok in het eind van de negentiger jaren naar Oldekerk, waar de heer Aalfs benoemd was tot burgemeester.
De tweede dochter Johanna Cornelia Alida trouwde op 1 februari 1905 met de heer Adriaan Hendrik Heijmans, eveneens woonachtig aan de Nieuwe Vaart te Capelle. Zij gingen een herenboerderij bouwen schuin tegenover het ouderlijk huis van de bruid. De eerste steen werd hiervoor gelegd door mejuffrouw J.C.A. Vermeulen op 4 juli 1904, de aanstaande echtgenote van de heer Heijmans.
In 1905 betrok het jonge echtpaar de nieuwe herenboerderij (tegenwoordig Nieuwevaart 16). De tweede zoon Willem Cornelis huwde roet mejuffrouw Dingena Quirijns uit Capelle en bouwde een herenboerderij (thans Nieuwevaart 15). Hij trouwde op 7 juni 1911. Wij weten niet meer wanneer dit huis gebouwd is. Echter op "dolle dinsdag", 6 september 1944 is dit huis met bijbehorende boerenschuur door de Hollandse S.S. in brand gestoken en met de grond gelijk gemaakt. De derde zoon Cornelis Adriaan heeft een opleiding gehad in Dordrecht en heeft daarna Noord-Amerika bezocht om zich later in de omgeving van Arnhem te vestigen. De jongste zoon Machiel Lammert, was geruime tijd woonachtig in Boskoop als boomkweker. Zoals reeds eerder opgemerkt, erfde deze de burgemeesterswoning.
In 1915 moest burgemeester Vermeulen om gezondheidsredenen zijn ambt als burgemeester neerleggen. Zoals blijkt uit de notulen van de "Openbare vergadering van den Raad der gemeente Capelle op Zaterdag, den 20 Februari 1915, des voormiddags 11 uur." "Tegenwoordig de Heeren M.J. Rijken, A.L. Sneep, A.M. Verheijden en J. van der Hoeven. Afwezig zijn de Heeren G. Vermeulen Wz., Burgemeester, R. Middelkoop, S. 0erleman3 en A. van der Hoeven, de eerste twee met kennisgeving.
Voorzitter: de Heer Rijken, oudste wethouder. De voorzitter opent de vergadering.
De notulen der vorige vergadering worden gelezen en onveranderd vastgesteld.
1. De Voorzitter doet mededeeling van de na volgende aan de raad gerichte stukken:
1e Een schrijven van den Heer Burgemeester dd. 20 dezer,waarin hij kennisgeeft, dat hij wegensongesteldheid verhinderd is het hedente houden vergadering te presideeren met bericht dat hij na afloop van zijn periodieke benoeming als Burgemeester, zijnde 11 april a.s. zich niet meer beschikbaar zal stellen voor eene herbenoeming als Burgemeester van deze gemeente.
Openbare vergadering van den Raad van de gemeente Capelle op Zaterdag, den 10 April 1915, des voormiddags 10 uur.
Tegenwoordig de Heeren M.J. Rijken. J. van der Hoeven, A.M. Verheijden, A.L. Sneep en R. Middelkoop.
Afwezig zijn de Heeren S. Oerlemans en A. van der Hoeven.
Voorzitter: De Heer Rijken, oudste wethouder.
De Voorzitter opent de vergadering met een woord van welkom.
De notulen van den vorige vergadering worden gelezen en onveranderd vastgesteld.
Is aan de orde:
1. Mededeling van de na gemelde aan de Raad gerichte stukken als:
1. Een koninklijk besluit van den 26 Maart 1915, N.23, waarbij aan de Heer G. VermeulenWz. op zijn verzoek met ingang van 1 april 1915 eervol ontslag is verleendals Burgemeester van deze gemeentemet dankbetuiging voor de langdurigediensten door hem in die betrekking bewezen.
2. Een schrijven dd. 31 Maart jl. van den heer G. Vermeulen Wz. Alhier, verzoekende dat inzijn geheel in de notulen op te nemen. Het luidt als volgt:
3.
"Mijne Heeren, Bracht ik in de vorige raadsvergadering te Uwer kennis, dat het mijn voornemen was mijn ambt van Burgemeester neder te leggen, thans heb ik de eer U mede te deelen, dat mij op mijn verzoek bij Koninklijk besluit van den 26 Maart j.1. eervol ontslag uit mijne betrekking van Burgemeester met ingang van 1 April 1915 is verleend.
Zoo gaarne had ik in Uwe vergadering van allen mondeling afscheid genomen, doch nu mij dit wegens ongesteldheid niet is vergund, voel ik mij gedrongen dit schriftelijk te doen.
Ik zal er thans niet op wijzen wat er onder mijn bestuur met 's Raads medewerking zoo al is tot stand gekomen, vijf jaar geleden ter gelegenheid van mijn 25-jarig ambtsjubilé heb ik een en ander in herinnering mogen brengen.
Zie ik op mijn Burgemeesters loopbaan terug, dan heb ik alleszins reden om tevreden en dankbaar te zijn. Valt het een Burgemeester vaak moeilijk de vergaderingen onpartijdig te presideren, U Mijne Heeren Leden van den Raadhebt mij dit gemakkelijk gemaakt. Uwe beraadslagingen bleven in den regel zakelijk zonder persoonlijk te worden ook bij verschil van gevoelen. Voor uw zeer gewaardeerden steun zeg ik U allen hartelijk dank, en waar onze aangename verhouding mij steeds in herinnering zal blijven, houd ook ik mij gaarne in Uwe welwillende vriendschap aanbevolen. In Uw verder leven moge ’t U allen steeds welgaan.
Nog een afzonderlijk woord tot U, Heeren Wethouders, die met mij het Dagelijks-Bestuur hebt uitgemaakt. Door onze wekelijksche vergaderingen kwamen we met elkander telkens in aanraking. Gedurende den tijd, dien we hebben samengewerkt, hebt Gij U doen kennen als mannen aan wie de belangen der gemeente zijn toevertrouwd. Op Uwe hulp, waar het gold de bevordering van den bloei der gemeente, heb ik steeds kunnen rekenen. Voor Uwe sijmpathieke samenwerking breng ik u hierbij hulde en dank en zijt ervan verzekerd, dat ik de talrijke uren in Uw midden doorgebracht, nimmer zal vergeten."
"Wat u betreft, hooggeachte secretaris, met wien ik ongeveer 27 jaar bijna dagelijks onder de allerbeste verstandhouding en die bij mij in alle opzichten hulp, goeden raad en bijstand verleende en mij als het ware de werkzaamheden uit de handen nam en er steeds naar streefde om het mij zoo gemakkelijk en aangenaam mogelijk te maken en die steeds zijn werk op tijd op de meest nette en accurate wijze bewerkstelligde ook als Ontvanger en als Ambtenaar van den Burgerlijken Stand, betuig ik voor dit alles mijn hooge tevredenheid en breng U daarvoor mijn allerhoogste dank, kunnende geen woorden genoeg vinden om U voor dit alles erkentelijk genoeg te zijn.
Het scheiden van U valt mij dan ook zwaar; ik had nog zoo gaarne eenigejaren met U gewerkt, daar wij als broeders samenleefden, doch de Voorzienigheid heeft het anders gewild.
Leef dan nog lang en gelukkig en ’t worde u gegeven nog vele jaren in goede gezondheid en met dezelfde opgewektheid en lust uw betrekkingen te blijven vervullen, mij bij voortduring in uw verdere vriendschap aanbevelend.
Ook aan het overige secretarie-personeel, waarover ik mede tevreden kon zijn, breng ik mijn afscheidsgroet evenals aan gemeenteveldwachter en verder personeel in dienst der gemeente Capelle. 't Ga ieder in hunne betrekking en hun persoon steeds naar wensch.
Het tegenwoordig onderwijzend personeel en de oud-onderwijzers zullen er wel van overtuigd zijn, dat ik het onderwijs een goed hart heb toegedragen en nog toedraag, dat ik het heb bevorderd zooveel in mijn vermogen was. De verhouding tusschen onderwijzend personeel en mij bleef over ’t geheel correct. Bij het neerleggen van mijn ambt mijn besten dank ook aan hen voor wat zij presteerden, terwijl ik allen een hartelijk vaarwel toeroep.
Tenslotte nog een woord tot de ingezetenen mijner gemeente. Dertig jaar mocht ik Burgemeester over U zijn. Door U werd gedurende dien tijd menig verzoek tot mij gericht, en menige klacht had ik van U aan te hooren. Al Uwe wenschen heb ik niet kunnen bevredigen en niet altijd konden de gronden waarop uwe klachten steunden worden weggenomen. 't Is dan ook niet te verwachten, dat ik iedereen zou hebben kunnen tevredenstellen. Had ik bij de waarneming mijner betrekking ook tekortkomingen jegens U, dit is zeker, dat het steeds mijn oprecht streven is geweest naar mijn beste weten in 't belang mijner ingezetenen werkzaam te zijn.
Als mijn geboorteplaats ben ik aan Capelle gehecht, als gemeente, waarvan ik 30 jaar Burgemeester mocht zijn is Capelle mij lief geworden, en 't is niet zonder een gevoel van weemoed dat ik mijne betrekking neerleg.
Moge de gemeente Capelle meer en meer bloeien, moge hare ingezetenen steeds gelukkig zijn en Gods zegen op hen rusten."
"Hoogachtend."
"Capelle, 31 Maart 1915 get. G. Vermeulen Wz"
Na vermeld schrijven te hebben voorgelezen zegt de Voorzitter:
"Schoon de reden eerbiedigend, die den Burgemeester tot het doen van zijn verzoek om ontslag heeft geleid, namelijk langdurige ongesteldheid op betrekkelijk hoogen leeftijd, zouden wij zoo gaarne hebben gezien, dat hij nog eenigen tijd aan 't hoofd onzer gemeente had kunnen staan en onze vergaderingen had kunnen leiden. Gedurende de dertig jaren dat de Heer Vermeulen Burgemeester is geweest zijn er zeer veel nuttige zaken in de gemeente tot stand gekomen, te veel om al die in den ons thans beschikbare tijd te kunnen opnoemen. De Heer Vermeulen heeft de belangen der gemeente en der ingezetenen met al zijn krachten en naar beste vermogen behartigd. Waar het gold de bloei der gemeente te verhoogen, was men van zijn medewerking verzekerd.
Voor dit alles komt de Heer Vermeulen hulde en dank toe niet alleen van het Gemeentebestuur, maar ook uit naam van de geheele gemeente. Daarbij verdiende hij waardering als onpartijdig leider der vergaderingen en dat het hem daarmede ernst was, bleek wel daaruit, dat hij het lidmaatschap van den gemeenteraad neerlegde om de onpartijdigheid nog beter te kunnen in acht nemen. Doch niet s1echts in den Raad, ook in de vergaderingen van het Dagelijks Bestuur zullen we onze sympathiek Voorzitter zeer missen.
De heer Vermeulen mag met tevredenheid op zijn Burgemeestersloopbaan terugzien. Het zich bewust zijn te hebben gehandeld naar plicht en gevoelen zal hem wel de grootste voldoening schenken.
En dit is zeker ons aller wensch dat het de Heer Vermeulen worde gegeven van zijne ziekte nog geheel te herstellen en nog lang te genieten van zijn welverdiende rust, omringd van hen, die hem lief zijn."
"De Raad eenparig met de door den Voorzitter gesprokene instemmend, besluit het in afschrift aan den Heer Vermeulen mede te delen"
Na zijn afscheid als burgemeester is de Heer Vermeulen gaan inwonen bij zijn zoon Willem, die inmiddels verhuisd was naar de kom van Capelle. Hij is daar in 1918 overleden.
De jongste zoon Machiel Lammert, zoals reeds eerder opgemerkt, erfde de burgemeesterswoning. Machiel Vermeulen trouwde in 1916 met Sara Catharina de Rooij, dochter van een geneesheer De Rooij te Capelle, beiden 36 jaar oud. Machiel Vermeulen was groente- en fruitkweker.
De herinnering aan de eerste steenlegging.
In 1921 werd het huis gesplitst in tweeën, het zuidelijk deel werd verhuurd. De eerste huurder was de familie H. Kerst-Kielen, een Capelse familie. Zij woonden daar tot 1930 en daarna is dit gedeelte van het huis bewoond tot begin van de tweede wereldoorlog door diverse families, die van elders kwamen.
De heer M.L. Vermeulen was zeer gehecht aan zijn huis en erf, welke men kon aanduiden als een landgoed. Het werd tot in de puntjes verzorgd.
Toen Sprang-Capelle bevrijd werd op 30 oktober 1944 kwamen er in Sprang-Capelle veel geallieerde militairen. Het mooie burgemeestershuis werd gevorderd voor het hoofdkwartier van de alhier gelegerde geallieerde troepen. Of dit de heer Vermeulen zo aangegrepen hoeft weten we niet meer, maar hij is op 26 september 1944 te 14 uur plotseling overleden.
In die tijd begon de ontluistering van het mooie burgemeestershuis, althans van het interieur. Het pand bleef in het bezit van de familie Vermeulen tot 1947. Toen werd het gekocht door de Stichting Christelijke Lagere Landbouwschool te Sprang-Capelle. Daarmee begint een periode van ongeveer 16 jaar waarin het pand voor onderwijsdoeleinden werd gebezigd. In 1940 was n.1. een lagere landbouwschool in Sprang-Capelle opgericht. De lessen werden gegeven in het oude raadhuis van Capelle. Toen dit op 22 december 1944 door een V-l werd getroffen had de landbouwschool geen onderdak meer. Na de oorlog werd de landbouwschool gehuisvest in het oude burgemeestershuis, dat daartoe werd aangekocht. Maar als spoedig - in 1949 - ging de eigendom over op de in 1947 opgerichte Stichting Christelijke Landbouwhuishoudschool Sprang- Capelle.
Zowel de landbouwschool als de landbouwhuishoudschool zouden in de villa onderdak verkrijgen, maar daarvoor moest het gebouw worden verbouwd. Dat moest de Stichting Chr. Landbouwhuishoudschool uiteraard betalen. Daarom werd deze eigenaresse van het pand en de Stichting Chr. Landbouwschool huurde voor haar school de nodige lokalen in het pand. Tot in 1953 door aanzienlijke uitbreiding van het aantal leerlingen van beide scholen besloten werd een nieuwe landbouwhuishoudschool te bouwen. Het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen gaf in maart 1954 toestemming tot de bouw van een nieuwe huishoudschool, mits voor het bestaande gebouw een bestemming kon worden gevonden. Daarom besloot de raad van de gemeente Sprang-Capelle tot aankoop van "de villa" met 5145 m’ grond voor f. 30.000, —. Op de resterende grond langs de Heistraat zou de nieuwe landbouwhuishoudschool verrijzen. De notariële akte van verkoop van de oude burgemeesterswoning aan de gemeente werd op 26 oktober 1956 gepasseerd. De Stichting Chr. landbouwhuishoudschool en de Stichting Chr. landbouwschool huurden elk een gedeelte van het gebouw van de gemeente voor hun doeleinden, de eerstgenoemde tot in 1961 een nieuw schoolgebouw voor het landbouwhuishoudonderwijs kon worden betrokken en de tweede tot de landbouwschool op 1 september 1962 wegens gebrek aan leerlingen werd opgeheven. Het hoofd van de landbouwschool, de heer B.J. Elsman heeft enkele jaren, tot in 1963, het noordelijk deel van de villa bewoond.
In de jaren 1963 t/m 1966 heeft een textielbedrijf uit Tilburg het pand in huur gehad. Daarna volgde een periode van leegstand. Men was dan ook verheugd, teneinde algeheel verval van het gebouwtegen te gaan,
De “Villa” in gebruik als kraamcentrum.
dat in 1968 met de Prov. Ver. het Groene Kruis Noord-Brabant, een huurovereenkomst kon worden afgesloten voor de vestiging van een kraamcentrum in het pand. Een interne verbouwing was nodig om het pand daarvoor bruikbaar te maken, terwijl het uitwendige werd opgeknapt.
Tot einde juni 1978, toen het werd opgeheven, bleef het kraamcentrum in de villa gevestigd. De Provinciale Kruisvereniging bleef echter tot 1 september 1988 huurster van de benedenverdieping en 2 vertrekken op de bovenverdieping om te voorzien in de behoefte aan kantoorruimte voor het Regionale Districtscentrum van de Kruisvereniging.
In 1988 verkocht de gemeente het pand met bijbehoren aan de Houdstermaatschappij Hendriks B.V. te Kaatsheuvel voor f.350.000, —. Hiermede kwam het gebouw op de onroerendgoedmarkt terecht. Na een aantal verwisselingen van eigenaar is tenslotte het pand aangekocht door PEBE B.V. te Tilburg, een groot schilders- en glasbedrijf.
De directie en medewerkers zijn aan de restauratie begonnen met veel liefde en zorg voor het oude gebouw. Inwendig is er met veel smaak on efficiency een mooi zakenpand van gemaakt. Uitwendig is alles weer in de oorspronkelijke staat teruggebracht met een tuin, die een Frans cachet geeft qua beplanting en qua verlichting.
Als 's avonds alle lantaarns branden waan ik me in 1880 en zie in mijn verbeelding de karossen met gasten af en aan rijden bij een feestelijke gelegenheid .
Een prachtige aanwinst voor de gemeente Sprang- Capelle anno 1992!
Plattegrond begane grond omstreeks 1989
De "villa" in 1992 als zetel van PEBE B.V