door Piet van Ferneij

ingesprekmet avandijk2Heb ik het goed, dat uw huis nu op de plek gebouwd is, waar vroeger het Capelse gemeentehuis stond?

“Ja, dat klopt, nadat het in 1945 was afgebroken is dit huis, Hoofdstraat 52 Capelle, in 1951 door de heer Sneep gebouwd. Eigenlijk is het toch wel jammer, dat zo’n historisch pand is verdwenen. Immers Jan de Rooij stuurde naar hier in december 1944 met een geheime zender zijn berichten naar Dick Flemming. Belangrijke informatie over grote troepenconcentraties in het nog niet bevrijde Land van Heusden en Altena. Op deze plek was ook de V-1 inslag, die het gemeentehuis verwoestte en waarbij Dick zo ernstig gewond raakte.
Maar daarover, en ook over Jan’s heldendaden, is door onze vereniging al veel gepubliceerd. Ook het doktershuis hiernaast en het postkantoor van Schuller aan de andere kant werden zo goed als verwoest. Aan de overkant van de straat waren door de V-1 inslag ook een paar woningen flink beschadigd, o.a. de voorgevel van de kruidenierswinkel van Van Peer lag er uit. Lees het er allemaal nog maar eens op na. Waar dokter Roos en later dokter Verhey met hun gezinnen woonden en werkten, is nu de doorsteek voor de aansluiting met de Maasroute.Op de plek, aan deze kant van de haven, waar nu die mooie woningen staan, had Sneep jarenlang zijn fabriek van bakkerij grondstoffen. Voordat wij hier kwamen, woonde hier al het gezin Kooter. Kooter was vertegenwoordiger bij Sneep.Zijn zoon Carel trouwde met Hans Cové uit café ‘De Witte Brug’. Oh ja, nadat de heer Sneep zijn bedrijf aan Buizer uit Almkerk had verkocht, is hij in Dongen gaan wonen. Wel dramatisch was, dat hij en zijn vrouw in 1973 zijn verongelukt op het kruispunt van de weg ’s Gravenmoer – Raamsdonk.”ingesprekmet avandijk1
Op uw naambordje bij de buitendeur staat: A.J. van Dijk, groothandel in schoenen. Hebt u altijd in de schoenen gezeten?
“Nee, nee. Mijn vader was eigenlijk paardenhandelaar, zeg maar veehandelaar. Op de Hogevaart tegenover Huis Zuidewijn had hij zijn bedrijf. Tussen de paarden ben ik dus opgegroeid. Om het vak echt goed te leren moest ik van hem naar Canada en Frankrijk. Ook voor de taal. Toen ik weer terugkwam, moest ik meteen in dienst. Commando was ik twee jaar en in 1952 kreeg ik de groene baret. Daarna ging ik weer bij mijn vader werken.
Moet ik onder een groothandel in schoenen, de in- en verkoop ervan verstaan? Alleen maar van dames- en herenschoenen? Of ook van kinderschoenen, werkschoenen, laarzen, pantoffels en van wat al niet meer?
“Ach man. Je kunt het zo gek niet verzinnen. Als ik ergens handel in zag, dan kocht ik het en verkocht het. In- en verkoop van ongeregelde goederen. Vaak ook partijhandel uit faillissementen. In een tweetal winkeltjes, in Den Bosch en Rotterdam had ik een paar verkoopsters en daar gingen de restanten de deur uit.
Schoenen uit Italië, die verkocht ik ook. Dat was helemaal niet zo moeilijk. Italiaanse modeschoentjes. De vrouwtjes waren er gek op.” Meneer van Dijk, weleens ooit een echt grote slag geslagen? Liever gezegd een grote vis gevangen?
“Ja, zeker. Meerdere keren zelfs. Maar moet ik u dat nu vertellen? Nou vooruit. Het mooiste is, dat toen ik nog jong en onervaren was, ook al mijn slag sloeg. Ik geloofde toen nog alles wat ze me vertelden……Juist in die tijd heb ik af en toe goud verdiend aan wat grondverkoop en huizenhandel.” Mooi verhaal meneer van Dijk. Voor de mensen die u nog niet kennen zal ik nu nog een foto maken. Voor Het Kostersluik natuurlijk.