zaterdag 24 september 2022
Regen .....
We moesten al vroeg op pad, want er was op die zaterdag een druk programma. En de ruim 40 deelnemers waren gelukkig ook op tijd. Naar goed gebruik was de eerste stop een koffiestop , en wel in
Houten bij het restaurant ‘De Engel’. Met zo’n naam zou de dag toch anders kunnen verlopen. Maar het hielp niet. Over de koffie en het lekkere gebak geen kwaad woord.
Regen .....
Jan Mandemakers, onze oud-dorpsgenoot van het Oosteind, stond ons in Amersfoort al op te wachten. Hij bracht ons naar het startpunt voor de wandeling en de boottocht. Tijdens zo’n 
stadswandeling kom je veel te weten over de stad Amersfoort. Neem nou de naam. Een voorde is een doorwaadbare plaats in een rivier. Met weinig fantasie wordt voorde ‘foort’ en die rivier is de Eem, vroeger wel Amer genoemd. Heel wat steden hebben hun naam te danken aan een rivier. Oefen maar even: Amsterdam, Werkendam, .... We moesten goed onthouden dat Piet Mondriaan, die schilder van die gekleurde vierkantjes, geboren is in Amersfoort. Een grappige, hedendaagse kunstenaar heeft voor Mondriaans geboortehuis aan de kade een gekleurde fiets gehangen met vierkante wielen. Echt kunst!
Regen .....
Onze gids liet met trots de synagoge zien en er was nog een dienst ook. Er werd gezongen. Het straatje waarin de synagoge stond was helemaal in stijl ingericht met joodse symbolen in de stoepjes voor de ingang van de huizen. En Amersfoort was beroemd vanwege zijn bier, textiel en zijn sigaren. Overal was er wel iets te zien dat aan die activiteiten herinnerde. Gelukkig mag je veel vergeten van zo’n wandeling, maar het merk sigaren heb ik toevallig onthouden. Wat vindt u van de naam Sopla? Niet zomaar een sigaartje als Willem II of Agio. Sopla betekent: Steeds Onder Prima Leiding Aangemaakt. De inwoners van Amersfoort maakten daarvan: Stinkt Ontzettend Pak Liever Andere. U begrijpt dat het merk niet meer bestaat.
Regen ....
Maar wereldberoemd in Nederland is Amersfoort door zijn muurhuizen. Vroeger werd de stad omringd door een muur. Maar de stad barstte uit zijn voegen, de muur werd afgebroken en een nieuwe muur werd verderop gebouwd. Met de stenen van die oude muur werden huizen op die plaats gebouwd in allerlei soorten en maten. Maar wel allemaal sjiek. Je woonde er op stand. Brutalen namen zelf meer grond dan waarop de muur gestaan had. Eén gebouw verdient een bijzondere aandacht: de Dieventoren. Ja, u hebt gelijk, een gevangenis. Die toren stond in de eerste muur en is niet afgebroken; waarschijnlijk zaten er te veel dieven in. Waar moest je die anders laten? Daar wisten ze ook wel raad mee. In de Koppelpoort, nog zo’n mooi bouwwerk, staan twee grote tredraderen. Onder de poort was een sluis die afgesloten kon worden met een loodzware schuif. Gevangenen moesten in die raderen lopen om de schuif te hijsen of te laten zakken. Echte raddraaiers die criminelen uit de Dieventoren.
Regen .....
Bij de toegang tot de stad werd eerst de lengte van je mes gemeten. Want was het te lang en dus gevaarlijk, dan ging je over de schreef. Ook werden we terloops gewezen op de heksenbrug. Ik zag toch enkele mensen een stapje achteruit doen. Als vermoedelijke heks werd je van deze brug in het water gegooid. Bleef je drijven, dan was het bingo: een heks. En het liep slecht af met de heks en familie. Daarom werden er zware stenen in
de rokken genaaid van de vermoedelijke heks. Eenmaal over de brug gegooid, zonk je wel, maar liep het ook slecht met je af zonder zwemdiploma.
Regen .....
In ‘De Vier Broers’ stond voor ons een lunch klaar. We begonnen met een lekker kopje warme soep. En daarna broodjes met ham en kaas. Er was enige discussie over het aantal broodjes per persoon. Maar dat werd toch netjes opgelost. Koffie, thee en melk was er voldoende. Op naar de boottocht die de andere helft van de groep in de morgen gedaan had. We ontdekten dat we al veel van Amersfoort wisten. Ik heb tijdens deze vaartocht nog nooit zoveel gekleurde paraplu’s gezien. Even vrije tijd, die gebruikt werd voor iets warms, van chocomel tot een jenevertje.
Regen .....
Tegen vijven zat iedereen weer in de bus op weg naar het afsluitende diner. In Leerbroek waren we echt ‘Onder de Pannen’ in het restaurant van die naam. Het kon niet chiquer met een driegangendiner.
Het was een bijzondere excursie zonder een onvertogen woord. Dat had zomaar anders gekund.