In gesprek met Koos NieuwenhuizenDeze keer ga ik naar de Van der Duinstraat waar ik met Koos Nieuwenhuizen in gesprek ga. Koos is geboren en getogen in Sprang. Alleen verhuisd van het bedrijfspand naar het huis ernaast; van een bovenwoning naar de begane grond. En daar aan de Van der Duinstraat is dat dus een dierbaar plekje grond geworden. Sinds 1892 is er op die plek bedrijvigheid. De opa en oma van Koos zijn de winkel begonnen. Oma zat al in de textiel. Het bedrijf groeide en er kwam steeds wat bij en werd een begrip in Sprang Capelle. Nu is er inmiddels de vijfde generatie aan het werk. Vader zette de winkel voort en Koos was degene die het daarna weer overnam. Van jongs af aan al interesse gehad in de handel en wandel van textiel. Op het predicaat HOFLEVERANCIER is hij nog steeds trots. Al was het een heel gedoe om dat te bemachtigen. Ook Lina, de vrouw van Koos, was in de winkel te vinden of achter de naaimachine. Koos schat in dat er kilometers stof door haar handen zijn gegaan. Samen met hun twee zonen woonden ze boven de winkel. Koos z’n belangstelling voor alles wat in het verleden in het dorp is gebeurd, bracht hem bij de heemkundevereniging. Om er nooit meer weg te gaan. Hoe mensen leefden en werkten, hij raakt er niet over uitverteld. Lang in het bestuur gezeten. De ledenadministratie en het beheer van boeken gedaan. Op donderdagmiddag is hij in ‘Ons Heem’ te vinden. Hij verricht daar allerlei handen spandiensten. Heel veel van zijn feitenkennis en vertelsels zijn al opgeschreven in Kostersluiken, Bruggeskes en boeken. Koos is een wandelende encyclopedie. En anders wordt het opgezocht! Als jochie droomde Koos ervan padvinder te worden; dat is ook gelukt bij hopman De Vries. De scoutinggroep Jan de Rooij is opgericht in 1947. De diensttijd kwam eraan, dus padvinder af en militair geworden maar de opleiding niet afgemaakt. Vader kreeg een ongeluk en Koos moest naar huis komen, kreeg
buitengewoon verlof. Na een poosje kwam de Nationale Reserve op zijn pad. Daar lid van geworden, en met heel veel plezier denkt hij daaraan terug. Hij kwam bij het peloton Kaatsheuvel of ook wel Eftelingpeloton genoemd. Dat betekende dat je in je eigen gebied kon worden ingezet bij calamiteiten of als de ‘Russen’ binnenvielen. Een keer per maand werd er geoefend en twee keer per jaar een grote oefening ergens in het land. Meestal in de buurt bij een kazerne. Defilés langs de route van de Gouden Koets over de prachtige Kneuterdijk waren echte belevenissen. Ook waren ze vertegenwoordigd bij hotel De Wereld in Wageningen. Ja, als je ouder wordt heb je vele herinneringen. Weer terug bij scouting Jan de Rooij: in het bestuur en een vinger in de pap bij de bouw en inrichting van het clubhuis De Sprankel. Zoon John zag het wel zitten om pa op te volgen in de zaak en er een eigen draai aan gegeven. Er kwamen heel wat vlaggen bij. Dat gaf Koos en Lina de gelegenheid om het kalmer aan te gaan doen. Ze konden eindelijk gaan reizen: een maand naar Indonesië, daar alle tijd hebben om rond te kijken en te genieten. Er volgden nog vele verre reizen waaraan ze mooie herinneringen hebben overgehouden. In 2013 bestond Sprang 700 jaar; daar ook weer in het bestuur, een hele happening was dat. Na drie jaar brainstormen kwam er een prachtig programma uit waar heel veel vrijwilligers (ongeveer 120) en verenigingen aan mee hebben gedaan. Er was voor elk wat wils: lampionnenoptocht, taptoe, kindermiddag, ouderenmiddag, zang, dans, quiz, tentoonstelling. Ook de Sprangse kerk was te bezichtigen en daar waren vele schilderijen van de kerk te bewonderen. Koren traden op in klederdracht ,
en bij de molen werd door toneelvereniging ’t Centrum van Kwakzalver tot huisarts uitgebeeld. Levensecht 700 jaar geneeskunde. Afgesloten met een barbecue voor alle vrijwilligers. In Sprang hingen bij 250 huizen speciale vlaggen. Hij heeft ook meegedacht bij de aankoop door de heemkundevereniging van het voormalige Groene Kruisgebouw nu ‘Ons Heem’. Het gebouw gaf veel meer ruimte om alle spullen een plekje te geven
dan destijds in de Schoolstraat. Bij de heemkundevereniging nu een stapje teruggedaan. Maar Koos is nog regelmatig te vinden in ‘Ons Heem’ en verricht nog allerlei hand- en spandiensten zolang de gezondheid het toelaat. Dit nog fijn blijven doen en samen fietsen zolang het nog gaat. Moed en kracht houden voor de zorg van elkaar en genieten van de kleine dingen. Alle goeds voor jullie en dankjewel voor de ontvangst in jullie huis en het gesprek.
Marry Molenaar


 

In Memoriam Koos Nieuwenhuizen

Met verslagenheid hebben wij kennisgenomen van het overlijden van ons lid Koos Nieuwenhuizen. Koos overleed op maandag 15 mei 2023.
Hij werd in januari 1988 lid van onze vereniging. In 2006 trad hij toe tot het bestuur. In het begin vond Koos het moeilijk om bestuurslid te zijn. Hij wilde vooral veel doen. En dat paste helemaal bij zijn karakter: Koos was een echte doener. Al snel vond hij zijn draai in het bestuurswerk en was bij allerlei activiteiten van onze heemkundevereniging niet meer weg te denken.
Koos was niet alleen een doener, maar zat ook altijd vol ideeën. Daaruit ontstonden regelmatig verhalen voor Het Kostersluik en Bruggeske. Hij verontschuldigde zich weleens met het excuus dat hij niet goed kon schrijven. Maar de redactie van Het Kostersluik, waar hij lid van was, heeft anders ervaren.
Hij heeft heel wat tijd gestopt in het ordenen en registeren van de voorwerpen op de zolder van ‘Ons Huis’, het oude verenigingsgebouw van onze vereniging.
In het nieuwe gebouw verzorgde hij de bibliotheek. Dat was wat minder intensief werk. Maar Koos bleef altijd enthousiast voor onze vereniging. Een goede ambassadeur, kan je wel zeggen.
Pas nog zijn zijn verdiensten gehonoreerd met de Zilveren Draagspeld van Brabants Heem. Koos was er trots op dat anderen zijn werk voor onze vereniging en de heemkunde in het algemeen waardeer-den.
Hij was lid van de orde van Oranje Nassau, een blijk van waardering voor zijn verdiensten voor onze dorpsgemeenschap.
Daarbij was Koos een innemende persoonlijkheid die veel zaken gedurende zijn lidmaatschap op een soepele wijze binnen de vereniging heeft kunnen stroomlijnen.
De vereniging zal Koos missen.
Wij wensen de familie alle sterkte toe.

Wim Konings