door Piet van Ferneij
“Louis, ook jij draait al heel wat jaren mee als lid van onze vereniging. Ik mag er toch wel van uitgaan, dat je heel veel mooie herinneringen hebt?”“Ja zeker, maar je mag ook van me aannemen, dat de voorbije 25 jaren niet alleen uit hoogtepunten bestonden. Wat me bijgebleven is, dat ik samen met Wijnand Konings, Kees Heystek, Kees Drost, Cor Metzke en Ad Dekkers meegeholpen heb de vereniging in een moeilijke periode draaiende te houden. Maar laten we het maar over de hoogtepunten hebben. Tentoonstellingen uit het oorlogsverleden zetten we op in het gemeentehuis en met een geluidsinstallatie van Van Wijlen werden de plaatjes van Vera Lynn gedraaid. En wat te denken van de zeven avonden in Zidewinde en nog eens twee middagen in Achter de Hoven waar we de oude films over Sprang-Capelle vertoonden. Man, wat een klus was het om de films voor vertoning klaar te krijgen.En dan natuurlijk de vele excursies waar ik bij was. Eén wil ik er noemen die me vooral is bijgebleven, De reis naar Tongerlo (België), naar de Norbertijnenabdij. Daar in die abdij hingen aan een muur een paar bouwtekeningen van onze Hervormde Kerk uit Sprang. Vreemd.
Maar de Norbertijn, die ons daar rondleidde kon ons wel uitleggen waarom die foto’s daar hingen. Die monnik wist te vertellen, dat de Sprangse kerk vóór de Reformatie eigenlijk van hun was. Immers Sprang en Venloon, het tegenwoordige Loon op Zand waren toen parochiekerken, die vanuit Tongerlo bestuurd werden. Als ze naar Sprang moesten, ook om er te preken, gingen ze als ruiters te paard. Ook zou volgens hem het grote gat in de torenmuur van de Sprangse kerk zijn ontstaan tijdens de beeldenstorm, omdat Maria trachtte aan al dat geweld te ontsnappen. Mooi verhaal. Dat de fundering ondermijnd was door dierenhuiden, moerassige grond of door wat dan ook, daar wilde de monnik niets van wetenMaar voor mij is wel de mooiste herinnering en de meest dankbare het opgraven van soldaat Victor Howey uit Calgary Canada, gesneuveld in januari 1945 bij Kapelsche veer.
Ik was er bij dat medewerkers van de oorlogsgravenstichting en militairen van Defensie de stoffelijke resten hebben uitgegraven in november 2000, 55 jaar na zijn overlijden dus. Na identificatie in Ede werd Victor Howey begraven op het Canadian War Cemetery te Bergen op Zoom - hij was ingedeeld bij het Lincoln en Welland Regiment. Op zijn overlijdenskaart staat dat ook vermeld. Nabestaanden waren bij zijn begrafenis aanwezig, maar helaas was zijn weduwe om gezondheidsredenen thuisgebleven. Van haar ontving ik een foto waarop zij staat bij het gebrandschilderde raam in hun kerk, daar geplaatst ter nagedachtenis aan Victor”.“Bedankt Louis”.