Deze keer fietsen we weer naar Sprang, naar de Mesdaglaan, om in gesprek te gaan met Rien Visser, een bekend persoon in de heemkundevereniging.
Geboren in Werkendam of eigenlijk in een gehucht tussen Werkendam en Sleeuwijk dat in je paspoort keurig wordt vermeld als: De Werken en Sleeuwijk c.a. Vooral die c.a. ( wat ‘en omstreken’ betekend) maakt het interessant en dat voor een stuk dijk.
Na de lagere school naar de mulo aan De Tol en de kweekschool in Gorinchem, en als je uit een kleinere plaats komt, moet je voor elke school verder weg, heel wat kilometers fietsen.En dan mag je voor de klas, begonnen in Hardinxveld-Giessendam,wel doorstuderen natuurlijk op woensdag en op zaterdag voor de akten wiskunde. Na vier jaar naar de Calvijn mavo om daar de jongelui wiskunde bij te brengen, een mooi vak. Met veel plezier gedaan.
Inmiddels getrouwd met Riny en twee kinderen rijker, kwam er een nieuwe uitdaging voorbij: het Willem van Oranje College in Waalwijk. Het was ondertussen 1974. Een huis gevonden in Sprang-Capelle waar nog twee kinderen geboren zijn. Op 't Willem bleef het niet alleen bij wiskundeleraar, maar ook conrector en nog andere bestuurlijke taken, waardoor het voor de klas staan steeds meer verdween.
In 2002 met pensioen gegaan. Hobby’s genoeg, één daarvan is de natuur. Altijd al belangstelling gehad voor de natuur. Aan de rand van de Biesbosch opgegroeid, vader werkte ook in de Biesbosch, en daar ligt zijn hart en mag hij er ook graag vertoeven. Wie daar ook een keer van wil genieten, wil hij vast wel een rondleiding geven. Als natuurgids geeft Rien ook rondleidingen in de Loonse en Drunense Duinen, heerlijk om de mensen te laten zien wat er om het hoekje van de deur te zien en te beleven valt. Zelf heb ik daar met de P.C.O.B. al een aantal keren van mogen genieten; waar je achteloos aan voorbij loopt, zie je daarna met andere ogen.Scouting Jan de Rooij was op zoek naar een bestuurslid; 12 jaar met plezier gedaan. Daarna was een ander aan de beurt. Nog steeds heeft hij er goede achterburen aan. Reuring op zaterdag en oog voor alles wat groeit en bloeit. Heb je als ‘buren’ wat nodig van elkaar, weet je elkaar te vinden in goede harmonie. Kerk ‘De Brug’ is voor jullie beiden een belangrijke ontmoetingsplaats waar omzien naar elkaar heel belangrijk is en waar je graag je steentje aan bijdraagt. Volgens mij heb ik je daar ook in een koor (De Cantorij) horen zingen.Rond 't jaar 2000 was de heemkundevereniging een bescheiden vereniging met allemaal zeer serieuze mensen in het bestuur. Notaris Knoop vroeg hem in het bestuur zitting te nemen om zo zijn steentje bij te dragen aan de heemkundevereniging. Na twee jaar voorzitter geworden en dat is hij tien jaar geweest. Dan is het weer heel verfrissend om een ander de kans te geven, met andere inbreng en inzicht. Veel heeft de vereniging te danken aan Piet Konings, die met zijn boeken wel de vereniging heeft laten groeien. Enthousiast en onvermoeibaar wist hij gesprekken, foto's, verhalen en materiaal tot prachtige boeken om te toveren. Ook is toen het idee ontstaan om een eigen clubblad te maken. Want het heemkundeblad ‘Bruggeske’was alleen voor heemkundig nieuws, en we hadden ook verenigingsnieuws te melden. Zo kwam Het Kostersluik tot stand, waar hij in de redactie zit en nog steeds stukjes schrijft. We zijn inmiddels 18 jaar verder en omarmen nog steeds Het Kostersluik, blijven zo op de hoogte van het wel en wee. De heemkundevereniging is een actieve vereniging, het is fijn om daar energie in te stoppen, zouden meer mensen moeten doen! 600 leden en met pijn en moeite is er een bestuur bij elkaar te krijgen. Daar snap je toch niks van, je hoeft geen professor te zijn om mee te helpen besturen. Gewoon hart voor de club, want er moet nu eenmaal bestuurd worden om alles draaiende te houden.Dank je wel dat jij er nog steeds je energie in wilt stoppen, samen met de andere enthousiastelingen,gelukkig zijn die er ook. Geniet van de fijne dingen, de natuur en de familie en dank je wel voor dit gesprek.
Marry Molenaar
