door Piet van Ferneij
Twee uur hadden we er voor uitgetrokken. Maar dat bleek bij lange na niet genoeg. Stan had ook wel erg veel te vertellen. Dat had ik kunnen weten. Stan houdt immers van geschiedenis. Ook van onze dorpsgeschiedenis en van dorpsgeheimen…... Best wel spannend…. Hij neust daarom in archieven. Zeer regelmatig gaat hij daarvoor ook naar het archief in Den Bosch. Ook daar is voor hem nog veel te ontdekken. En dat niet alleen. Het daar afstemmen met collega’s van andere heemkundeverenigingen, dat wil hij niet meer missen.
Het wel en wee binnen onze vereniging beroert hem nu ook. Dat leek me in eerste instantie wat vreemd, omdat het nog maar een paar jaar geleden is, dat Stan zich alsnog als lid bij onze vereniging aanmeldde. “Had dat nou niet wat eerder gekund Stan? Waarom in 1984 bij de oprichting niet meteen lid geworden?”. “Druk, druk, druk…..”. Meer wilde Stan daar niet over kwijt, in ieder geval, hij was er toen nog niet aan toe. Stan en zijn vrouw kwamen, toen zij zich in 1963 aan de Julianalaan in Vrijhoeve vestigden uit Kaatsheuvel en Loon op Zand. Het was uiteraard in het begin wel even wennen, immers ze kwamen van de andere kant van de Zuidhollandsedijk…..Maar na een aantal goede jaren had Stan al weer aan de Heistraat 143 een mooi pand bemachtigd met daarachter de leegstaande christelijke school.
Niet alleen was het ook daar fijn om te wonen, maar Stan’s eigen bedrijf in meubelen, stofferingen en alles daaromheen kreeg daar ruimte om te groeien. Hij kreeg een bloeiend
bedrijf. Veel dorpsgenoten zullen zich nog wel herinneren dat de zangvereniging Hallelujah, de harmonie Sirena en het meisjeskoor de Rozenknopjes de schoolruimtes nog bleven gebruiken, tot Cultureel Centrum Zidewinde geopend zou worden. Zijn bedrijf was inmiddels verbouwd en uitgebouwd tot 800 m², waarvan 500 m² verkoopruimte. En dan ineens,
na vele jaren keihard werken was het genoeg. Ze verkochten het pand en wat later kwam Michel Schoemans Beeldengieterij er in. Het echtpaar Van de Ven vertrok. Zij verhuisden. Maar niet naar ver. Maar wel terug, naar de andere kant van de Zuidhollandsedijk, naar Kaatsheuvel en nu wonen ze daar al weer een tijdje in de Berkakker. Maar Sprang-Capelle vergeten? Nee, dat niet. En onze eemkundevereniging ook niet. Stan werd nu wel lid en meteen een van de vrijwilligers. Piet Konings had het hem aangeraden. Wekelijks kun je hem in ‘Ons Huis’ op donderdagmiddagen aantreffen met o.a. Jan Rijken, Kees Drost en Ad Rijken. Daar is Stan druk met het inventariseren van de kerkelijke stand van de bewoners van ‘s-Grevelduin-Capelle, Vrijhoeve en Sprang tussen 1700 en 1810. Daarnaast vergt de alfabetische opstelling van alle huwelijken, die tussen 1811 en 1935 gesloten zijn in onze dorpen veel tijd. Het vordert al wel, maar het is nog lang niet af. In 2010/2011 is Stan gestart met 16 cursisten waaronder het halve bestuur, met een cursus Oudnederlands (van 1700- 1850). Oude boeken, archiefstukken, oude kerkenraadverslagen en geschiedenissen van oude dorpsbewoners (kadaster) zijn ineens voor ‘zijn leerlingen’ nu vlot leesbaar. Dat moet nog wel een vervolg krijgen vindt hij. Maar Stan wil nòg meer. Hij wil zoveel mogelijk leden van onze vereniging nu ook vertrouwd maken met hun stamboom. Genealogie noemt hij het. De wetenschap die zich bezighoudt met stamboomonderzoek. Wie wil dat nu niet? Maar hiervoor moet je wel in de archieven, in oude papieren snuffelen en het natuurlijk ook kunnen lezen! Stan wil onze leden die met een genealogie willen beginnen helpen en uiteraard ook hen, die zijn vastgelopen in hun eigen onderzoek. Eerst moet zijn plan nog verder worden uitgewerkt en uiteraard afgestemd worden met het bestuur. (En dat is ondertussen gebeurd. Zie de aankondigingen hierna voor genealogie en Oudnederlands.)
We zullen nog veel van Stan horen en zien. In ieder geval zoals hij zelf zegt:
“Ik barst nog steeds van de energie”.
Gelukkig maar.