Concentratiekampen in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Je zult het misschien niet kunnen geloven maar ook in Nederland werden tijdens de Tweede Wereldoorlog enkele concentratiekampen gebouwd.
Er waren concentratiekampen in: Vught, Westerbork, Amersfoort en Ommen.

Hoewel zich hier niet de gruwelen hebben voorgedaan zoals we die kennen uit Dachau en Auschwitz, voorspelde het niet veel goeds als je hier terecht kwam. De kampen in Nederland hadden geen gaskamers, maar wel verbrandingsovens. Het waren vooral doorgangskampen. Hier werden homoseksuelen, zigeuners en antinazi's maar vooral Joden die tijdens razzia's in grote steden waren opgepakt verzameld, om later per trein afgevoerd te worden naar kampen in Duitsland en Polen.
Wie in deze kampen terecht kwam werd gedwongen te werken. Wie te oud was of niet kon werken of ziek werd, kreeg geen eten en stierf door uithongering. Anderen stierven door de zeer slechte omstandigheden waarin ze moesten leven en werken, de slechte hygiene en door de straffen en martelingen die ze kregen.

Al deze kampen waren onderdeel van het nazi-regime van Hitler. De soldaten in deze kampen waren lid van de SS. De SS--soldaten stonden bekend om hun vreselijke martelmethoden en keiharde optreden. Dat al deze kampen een onderdeel vormden van een zorgvuldig opgesteld vernietigingsplan van de Joden blijkt uit het feit dat het kamp in Dachau reeds in 1933 werd gebouwd.